yaşamın yok olmamak için
ölümüne direndiği
ve inadına
bir sonraki güne sarktığı
ak ışıklı
parlak yaz gecelerinden biriydi
seninle tanıştığımız

o güne kadar
kalabalıklar içindeydi bedenlerimiz
lakin yapayalnız
koynumuza alıp yattığımız
yalnız ve yalnız
yalnızlığımızdı

                       Nazım Doğan